Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Το ξέρω πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα, μονάχος στη δόξα και στο θάνατο. Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί. Άφησε με να 'ρθω μαζί σου. ~ Γιάννης Ρίτσος






9 σχόλια:

  1. ποσο δικιο εχει και ποσο ωραιο το εργο του αυτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κραυγή γυναικείας μοναξιάς, από μια αξεπέραστη Σονάτα...
    να έχεις ένα όμορφο βράδυ, Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λέει αυτήν την πικρή διαπίστωση!Σ΄ αυτήν τη ζωή όπως ερχόμαστε μόνοι μας, έτσι φεύγουμε και μόνοι μας!
    Σε φιλώ!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα συμφωνήσω: πόσο δίκιο έχει!
    Αλλά επειδή πορευόμαστε μόνοι δεν σημαίνει πως δεν χρειαζόμαστε ένα χέρι....μια διπλανή παρουσία!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...να περπατήσει μόνος του, θα πρέπει να έχετε μια ψυχή-επαρκής. Αλλά ακόμα και με αυτό το ισχυρό πνεύμα του, θα πρέπει να αγαπούν. Marie μια αγκαλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σονάτα του σεληνόφωτος....
    Τη διαβάζω ξανά και ξανά εδώ και πολλά χρόνια και ποτέ δεν είναι αρκετό...Διαπιστώνεις πολλά.. σημαίνει πολλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εχει πολυ δικιο!!!!
    Ειχα καιρο να ερθω απο εδω απο το σπιτικο σου.Περασα για ν'αφησω τις ευχες μου.Tα πιο ομορφα Χριστουγεννα ευχομαι να περασεις κοντα μ αυτους που αγαπας και οτι ποθησεις να'χεις.ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ .Χρονια πολλα γεμάτα υγεια και του Χριστου η γέννηση ας μας φέρει ευτυχια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο θάνατος κι ο έρωτας κρύβουν μεγάλο πόνο
    έχε το νου σου μη σε βρουν μες στη ζωή σου μόνο

    http://stixo-mythia.blogspot.gr/2011/10/blog-post_17.html

    Tην αγάπη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ξεχειλιζουσα ενεργεια κουμπωνει σε διψασμενο χωραφι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...